[ و او را از ایمان پرسیدند ، فرمود : ] ایمان بر چهار پایه استوار است ، بر شکیبایى ، و یقین و داد و جهاد . و شکیبایى را چهار شاخه است : آرزومند بودن ، و ترسیدن ، و پارسایى و چشم امید داشتن . پس آن که مشتاق بهشت بود ، شهوتها را از دل زدود ، و آن که از دوزخ ترسید ، از آنچه حرام است دورى گزید ، و آن که ناخواهان دنیا بود ، مصیبتها بر وى آسان نمود ، و آن که مرگ را چشم داشت ، در کارهاى نیک پاى پیش گذاشت . و یقین بر چهار شعبه است : بر بینایى زیرکانه ، و دریافت عالمانه و پند گرفتن از گذشت زمان و رفتن به روش پیشینیان . پس آن که زیرکانه دید حکمت بر وى آشکار گردید ، و آن را که حکمت آشکار گردید عبرت آموخت ، و آن که عبرت آموخت چنان است که با پیشینیان زندگى را در نوردید . و عدل بر چهار شعبه است : بر فهمى ژرف نگرنده ، و دانشى پى به حقیقت برنده ، و نیکو داورى فرمودن ، و در بردبارى استوار بودن . پس آن که فهمید به ژرفاى دانش رسید و آنکه به ژرفاى دانش رسید از آبشخور شریعت سیراب گردید ، و آن که بردبار بود ، تقصیر نکرد و میان مردم با نیکنامى زندگى نمود . و جهاد بر چهار شعبه است : به کار نیک وادار نمودن ، و از کار زشت منع فرمودن . و پایدارى در پیکار با دشمنان ، و دشمنى با فاسقان . پس آن که به کار نیک واداشت ، پشت مؤمنان را استوار داشت ، و آن که از کار زشت منع فرمود بینى منافقان را به خاک سود ، و آن که در پیکار با دشمنان پایدار بود ، حقى را که بر گردن دارد ادا نمود ، و آن که با فاسقان دشمن بود و براى خدا به خشم آید ، خدا به خاطر او خشم آورد و روز رستاخیز وى را خشنود نماید . و کفر بر چهار ستون پایدار است : پى وهم رفتن و خصومت کردن و از راه حق به دیگر سو گردیدن و دشمنى ورزیدن . پس آن که پى وهم گرفت به حق بازنگشت ، و آن که از نادانى فراوان ، خصومت ورزید ، از دیدن حق کور گشت ، و آن که از راه حق به دیگر سو شد ، نیکویى را زشت و زشتى را نیکویى دید و مست گمراهى گردید ، و آن که دشمنى ورزید راهها برایش دشوار شد و کارش سخت و برون شو کار ناپایدار . و شک بر چهار شعبه است : در گفتار جدال نمودن و ترسیدن و دو دل بودن ، و تسلیم حادثه‏هاى روزگار گردیدن . پس آن که جدال را عادت خود کرد ، خویش را از تاریکى شبهت برون نیاورد ، و آن که از هر چیز که پیش رویش آمد ترسید ، پیوسته واپس خزید ، و آن که دو دل بود پى شیطان او را بسود ، و آن که به تباهى دنیا و آخرت گردن نهاد هر دو جهانش را به باد داد . [ و پس از این سخن گفتارى بود که از بیم درازى و برون شدن از روش کارى که در این کتاب مقصود است نیاوردیم . ] [نهج البلاغه]

	ضرب المثل ها.................... - نشریه شنیداری مجتمع غیر انتفاعی معرفت بافت

ضرب المثل ها.................... نویسنده: غیر انتفاعی پسرانه معرفت بافت یکشنبه 86 آذر 18   ساعت 9:47 صبح ضرب المثل های ایرانی...........  مجید خجسته نزاد     از خرس یک مو کندن غنیمت است   در مورد خسیسان گفته می شود که نم پس نمی دهند   آشپز که دو تا شد آش یا شور است یا بی نمک   منظور  دخالت بی جای دو آدم نا وارد ،در کار می باشد     ریگ در کفش داشتن   در مورد افرادی که با نقشه قبلی فکر ریا و دوروئی هستند گفته می شود   یارو خر را رنگ می کنه جای گور خر می فروشه   در مورد شخصی که دائم در فکر گول زدن و دست انداختن دیگران است بکار می رود   زبان خوش مار را از سوراخ بیرون می کشد   اشاره به اینکه با خوش رفتاری می توان دل دیگران را بدست  آورد   هر چه بگندد نمکش میزنند وای به روزی که بگندد نمک   وقتی شخص یا وسیسله ای که خود حلال مشکلی است نیازمند به دیگری می شود گفته می شود گر صبر کنی ز غوره حلوا سازی   به آدمهای عجولی که تحمل دیدن نتیجه کار ررا ندارند گفته می شود   جوجه رو آخر پائیز می شمارند   هشداریست به اینکه نتیجه کار را باید در عاقبت کار دید   ماهی را هر وقت از آب بگیری تازه است   کار نیک و عمل صالح را هر وقت انجام دهی اجر خود خواهی برد کبوتر با کبوتر باز با باز کند همجنس با همجنس پرواز   هر کسی دوست مورد سلیقه خود را خواهد یافت با یک تیر دو نشان زدن   در موردافرادی که با یک عمل دو کار را انجام می دهند میاید   تیری که در رفت به دست نیاید   عمر رفته و گذشته را نمی توان دوباره بدست آورد نظرات شما () لیست کل یادداشت های این وبلاگ -+ [عناوین آرشیوشده]

فهرست [خانه] [شناسنامه] [پست الکترونیــک] [ورود به بخش مدیریت] 33454 :مجموع بازدیدها 9 :بازدید امروز 11 :بازدید دیروز  RSS  اوقات شرعی درباره خودم غیر انتفاعی پسرانه معرفت بافت لوگوی خودم جستجوی وبلاگ من  :جستجو با سرعتی بی‏نظیر و باورنکردنی متن یادداشت‏ها و پیام‏ها را بکاوید! لینک دوستان اموزش در بافت بانک سوالات سلام اواها بلیپ تی وی آوای آشنا بایگانی نوشته ها زمستان 1386 پاییز 1386 اشتراک